Het gebouw wordt aangemerkt als de eerste flat in Nederland, en staat in de Top 100 van rijksmonumenten. De flat werd door Jan Duiker en Jan Gerko Wiebenga in de periode 1926 tot 1929 ontworpen en gebouwd. Dit gebeurde volgens de stijl van de nieuwe Zakelijkheid. Hierbij speelde de functionaliteit, leefbaarheid en rationaliteit de hoofdrol.
Niet alleen de vorm van het gebouw was nieuw, ook de gebruikte materialen. Het was destijds het hoogste gebouw in Nederland van gewapend beton. Er was een centraal trappenhuis met een lift, ook was er een begane grond zonder woonfunctie die hoger lag dan de straat (een zogenaamde bel-etage). Boven de vijf woonverdiepingen was nog een penthouse te vinden. Doordat de muren geen dragende functie meer hadden konden de ramen veel groter worden dan gebruikelijk. Eigenlijk had het flatgebouw twee keer zo hoog moeten worden, maar het gemeentebestuur stak daar een stokje voor.
Bron