La Fenêtre & het Potlood – Bernard Viaduct

Het woongebouw La Fenêtre is ontworpen door Rudy Uytenhaak Architectenbureau. Het gebouw met 115 appartementen vormt een oriëntatiepunt op een druk kruispunt in het centrum van Den Haag.
Het gebouw staat op een klein, onregelmatig gevormd stuk grond aan de druk bereden Willem Alexanderweg, ingeklemd tussen het Prins Bernhardviaduct en het Rijksarchief van Sjoerd Schamhart. De kopse kant van het perceel ligt pal aan het treinstation Den Haag Centraal. Bovendien grenst het Rijksarchief  direct aan de locatie, zodat door een gebrek aan uitzicht in de eerste 20 meter boven het maaiveld geen woningen konden worden gerealiseerd.
Bron

De Volharding – Grote Markt

Het gebouw ‘De Volharding’ aan de Grote Markt is ontworpen door Jan Willem Eduard Buijs. Zijn sterke voorkeur voor De Stijl komt goed tot uiting. Het is een opvallend transparant gebouw met veel glas, strakke lijnen, een opmerkelijke gevel en veel licht. Het gebouw leek ’s avonds een grote reclamezuil en maakte Buijs ook in het buitenland bekend.
Het gebouw werd in 1927-1928 gerealiseerd  in opdracht van de arbeiderscoöperatie ‘De Volharding’.  Sinds 1988 is ‘De Volharding’ in eigendom en gebruik van Randstad Uitzendbureau.
Bron

Haganum – Laan van Meerdervoort

Dit prachtige (school) gebouw gelegen aan de Laan van Meerdervoort. Het rijksmonument werd in 1905 – 1907 in neorenaissancestijl gebouwd naar een ontwerp van de architect rijksbouwmeester Jacobus van Lokhorst, die tijdens de bouw overleed. Zijn opvolger J.A.W. Vrijman voltooide het gebouw. Het kenmerkt zich door een traditionele uitstraling met een opvallende toren.
In schooljaar 2010-2011 is het gebouw gerenoveerd, verbouwd en uitgebreid. Het gebouw van het Haganum is niet alleen gebruikt om de school in te huisvesten. Zo wordt er jaarlijks het Haganumfestival georganiseerd, en is er een aantal films gedeeltelijk opgenomen.
Bron

Gemeentemuseum – Statenlaan

Het museum werd geopend op 29 mei 1935 en is een ontwerp van Hendrik Petrus Berlage. Het was zijn laatste grote werk voor zijn dood in 1934. Het museum werd onder leiding van zijn schoonzoon Emil Emanuel Strasser (gehuwd met Anna Catharina Berlage) voltooid. In de tuin achter het museum staat, vrij van het museum, een paviljoen dat zijn naam draagt – eveneens een ontwerp van Berlage – waarin thans een brasserie is gevestigd.
Tussen 1995 en 1998 werd het museum ingrijpend gerestaureerd. Tegelijkertijd werd het museum beperkt uitgebreid. Onder de binnentuin werd een kelder aangebracht en tussen het museum en het oude ketelhuis werden werkplaatsen gerealiseerd. Bron

Bijeenkorf – Grote Marktstraat

De Haagse Bijenkorf werd gebouwd naar een ontwerp van de beroemde architect Piet Kramer. Het gebouw werd door P.H. Ritter jr. bij de opening in 1925 omschreven als ‘Het paleis der levensvreugde’. Het wordt gerekend tot de Amsterdamse School.
Het pand werd in 1926 opgeleverd en is in 1962 en 1997 gerenoveerd. Veel van de renovaties uit 1962, die toen als modern en onontbeerlijk golden, zijn tijdens de grote verbouwing in de jaren negentig weer teruggedraaid. Zo is bijvoorbeeld de “lichthal” (het atrium) in een meer eigentijdse vorm teruggekomen.  In het monumentale houten trappenhuis zijn de afgelopen jaren de beroemde glas-in-loodramen volledig gerenoveerd.
Bron

Het kantoorgebouw is gebouwd in 1991 en is in eigendom van Bouwfonds Office Value v.v.o. kantoorruimte. Terminal Zuid heeft een opvallende en karakteristieke
architectuur en staat via een loopbrug in verbinding met Terminal Noord. De
ingang van het gebouw bevindt zich aan de centrumzijde. Via een grote trap
bereik je direct de 1ste verdieping waar het entreegebied met receptiebalie zich
bevindt. Op de 1ste verdieping is tevens het bedrijfsrestaurant en een
vergadercentrum gelegen. De 2de tot en met de 6de verdieping zijn
kantoorverdiepingen. Onder het gebouw bevindt zich het afgesloten
parkeerterrein. (bron)

Zie ook de kaart van Den Haag voor meer pentekeningen.

Aan de Carel van Bylandtlaan ligt het hoofdkantoor van Shell, met een opvallende toren. Het bestaat uit drie ‘generaties’. Het oudste deel is uit 1915 en is gebouwd als hoofdkantoor voor de Bataafsche Petroleum Maatschappij (BPM). Op de herdenkingssteen in de gevel staat ’15 juni 1915′ en ‘C C B Dunlop’. De gebroeders M.A. en J. van Nieukerken maakten een ontwerp in een naar de Gouden Eeuw verwijzende neorenaissancestijl.  In die tijd stond het gebouw nog solitair en monumentaal in de weilanden. Het werd in 1928 sterk vergroot in dezelfde traditionalistische stijl, en in 1986 nog eens in een volkomen afwijkende, moderne stijl. In de jaren zestig verrees vlak ernaast een veel groter en hoger Shell-gebouw van 15 etages in het park Oostduin. Tenslotte werd het kantoor naar de overkant van de straat uitgebreid in 2006-2007 in een rustige, op de omgeving aansluitende vormgeving. (bron)

Zie ook de kaart van Den Haag voor meer pentekeningen.

Het Vredespaleis is de zetel van het Permanent Hof van Arbitrage, het Internationaal Gerechtshof van de Verenigde Naties, de Haagsche Academie voor Internationaal Recht, de Bibliotheek van het Vredespaleis en de Carnegie Stichting. Het doel van deze organisaties is om voor geschillen tussen landen tot een vreedzame oplossing te komen. Om tot een goed ontwerp te komen, werd een internationale prijsvraag uitgeschreven. Het winnende ontwerp, in de
Neorenaissancestijl, kwam van de hand van de Franse architect Louis M.
Cordonnier. Om het gebouw binnen het budget te kunnen opleveren, diende het
ontwerp echter wel aangepast te worden. Het paleis was ontworpen met twee grote klokkentorens en twee kleinere torens aan de achterzijde. Eén grote toren, een zogenaamde Praagse toren, en één kleine toren bleven over in het uiteindelijke gebouw. (bron)

Zie ook de kaart van Den Haag voor meer pentekeningen.

Het Oude Stadhuis in Den Haag, of het oude raadhuis, gebouwd in 1564, bestaat uit twee gebouwen en een toren, die tussen de 16e en de 18e eeuw gebouwd zijn. Het stadhuis is gebouwd in de Renaissancestijl, en in 1733 uitgebreid met een grote vleugel door de architect Daniel Marot in de Lodewijk XIV-stijl. Het
geld waarmee de bouw bekostigd werd was eigenlijk bedoeld om stadsmuren om Den Haag aan te leggen. Den Haag was een makkelijke prooi, aangezien het dorp geen muren of grachten bezat en derhalve niet te verdedigen was tegen vijanden: de bewoners hadden dus geld ingezameld om een stadsmuur te bouwen. Den Haag had – gelijk de echte steden van het land – twee burgemeesters. Toen deze heren, Joost Jacobszoon en Dirck van Alckemade, vernamen hoeveel geld er ingezameld was kozen zij er voor om met dat geld een nieuw raadhuis te bouwen.
Aanvankelijk bezat het Haagse Stadhuis nog geen toren: deze is er aan het eind
van de 16e eeuw tegenaan gebouwd. (bron)

Zie ook de kaart van Den Haag voor meer pentekeningen.

Het Steigenberger Kurhaus Hotel, vaak kortweg Kurhaus genoemd, is een groot hotel tussen het Gevers Deynootplein en de boulevard langs het strand van
Scheveningen. Het beschikt over ruim 250 kamers. Middenin het complex bevindt zich de Kurzaal. Deze imposante zaal wordt als restaurant gebruikt maar ook voor een aantal jaarlijks terugkerende evenementen.
In 1818 stichtte Jacob Pronk aan de Verlengde Badhuisstraat een houten paviljoen met een badhuis. In 1828 kwam er op initiatief van de burgemeester een veel groter ‘Stedelijk badhuis’ in classicistische stijl, genaamd Grand Hôtel des Bains.
Het Stedelijk Badhuis was zo succesvol dat in 1856 werd besloten het badhuis
uit te breiden. In de periode van 1884 tot 1885 werd op dezelfde plek het
Kurhaus gebouwd. Na een felle brand werd het tussen 1886 en 1887 herbouwd. Het is ontworpen door de Duitse architecten Johann Friedrich Henkenhaf en Friedrich Ebert. (bron)

Zie ook de kaart van Den Haag voor meer pentekeningen.